Denken dat je tijd genoeg hebt...

Een aantal jaar geleden verloor een lieve vriendin van mij haar man. En op de rouwkaart stond the trouble is you think you have time. Naïef als wij waren riepen wij toen heel hard, dat gaat ons nooit overkomen. Wij gaan alles uit het leven halen en genieten van alle mooie momenten. Ok dat laatste kunnen wij als geen ander maar alles uit het leven halen wat is dat nu eigenlijk? En wordt je niet altijd ingehaald door bepaalde zaken, door het leven? Dat is momenteel wat er wel speelt bij ons thuis, want ook wij lopen nu tegen het stukje aan van tijd genoeg? 

En dan maak je keuzes en ook daarin merk je dan aaarghh ik kom tijd te kort met zaken afronden bijvoorbeeld als je een baan opzegt. En tijd genoeg denkt over te houden om je eigen bedrijf goed op de markt te brengen. Totdat je wereld heel even stopt want Marcel zijn chronische ziekte haalde ons ineens in. De medische malle molen in om te kijken of er misschien een mogelijkheid is tot verlengen van het leven door een niertransplantatie. Dat is een hele bijzondere wereld kan ik je inmiddels vertellen. Wij zitten midden in de afspraken en van het ene onderzoek naar het andere onderzoek en altijd komt er wel wat boven water. Altijd is er wel iets mis in het lichaam van Marcel. Frustrerend voor beide partijen uiteraard maar het meest voor ons. Wij leven namelijk van dag tot dag en van week naar week. Wij kijken ineens niet meer naar volgend jaar zomer want wie weet hoe het dan gesteld is. En ineens moest ik denken aan die rouwkaart van ons goede vriend... the trouble is you think you have time. 

Tijd is wat je er zelf van maakt, ik kan gaan lopen stressen omdat ik een opdracht niet snel genoeg afgemaakt krijg of stressen omdat het inkomen wat binnenkomt toch minder uitvalt dan gehoopt. Of ik ga genieten van alles.. van alle momenten hoe stom en saai soms ook. Dus dat doe ik op dit moment, de ene dag beter dan de andere maar ik geniet. Ik geniet van de domme grapjes van Marcel, van de domme humor tussen ons die niemand begrijpt en zelfs van de ritjes naar Zwolle. Ook al zit daar heel veel verloren tijd, je bent immers twee uur aan het autorijden. Maar in die twee uur kunnen wij dromen delen, angsten uitspreken, boosheid delen, frustratie kortom alles wat nodig is en waar je soms niet aan toekomt. Tijd is maar een woordje wat soms een zware lading heeft. 

Voor creatiefvantalien kwamen er twee zussen langs, ze wilden graag een herinneringsdeken en hoewel er al aardig wat tijd was gepasseerd na het overlijden van hun dierbare moeder kon je de liefde nog steeds goed voelen. En op het moment dat de zakken met kleding open gingen en de geur van haar luchtjes (parfum en wasmiddel) de kamer binnenstroomde, stroomde ook de tranen. Want ineens het besef dat je al die tijd iemand mist en dat je het verdriet dan ineens zo sterk kan voelen. De opdracht heb ik aangenomen want hoe mooi is het dat je met liefde een deken kan maken waarvan je weet dat dit iemand kracht en moed kan geven op momenten dat het leven even zwaar is. Tijd is niet relevant, het gaat erom dat je de tijd die je hebt leeft. Met volle overtuiging het leven leeft zoals jij dat graag wilt en dat je ook van de domme, saaie, verdrietige, spannende kortom alle momenten geniet. 

Liefs van CreatiefvanTalien.

En mocht je denken, goh ik heb ook nog iets liggen waar ik graag wat van gemaakt wil hebben, neem dan contact met mij op. Dit mag via whatsapp of mail.