Verjaardags overpeinzingen

En dan ineens staat de zomer alweer voor de deur en de laatste paar dagen ook met schitterend weer. De maand juli is alweer bijna aangebroken, voor mij altijd een maand om terug te kijken. Waarom?! Omdat ik in de maand juli geboren ben en ik er weer een jaartje bij mag tellen. Ouder worden vind ik oprecht niet erg, maar oud zijn wel. En daarmee bedoel ik mijn houding en mijn gedachtegang, daarin hoop ik nog lang jong te blijven. Genieten dus van alle momenten, zelfs de stomme momenten en zoek dat kleine meisje eens op in jezelf. Serieus, zoek maar eens diep van binnen en voel maar eens hoeveel energie zij heeft. Voor de mannen kan het een klein jongetje zijn, maar ik identificeer mij nu eenmaal als vrouw dus correct geschreven mag ik zeggen, zoek het kleine kind in jezelf op. Springen op de trampoline, springen in het water, onbevreesd. En overal zijn mooie avonturen te vinden. Zorgeloos en onbezorgd zijn echt wel de woorden hierin die heel belangrijk zijn. 

Dit betekende voor mij dat ik zelf even goed moest graven en zoeken want mijn kleine meisje had zich verstopt. En op het moment dat zij zich verstopt, dan stopt ook echt alles in mij. Mijn creativiteit komt per direct droog te liggen, mijn humeur is ver te zoeken en mijn lontje is compleet verdwenen. Niet leuk voor mijzelf, maar zeker niet leuk voor de mensen om mij heen. De redenen waren eigenlijk heel divers, maar zijn wel echt verspreid over dat levensjaar heen. Verleden zomer nam ik de beslissing om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging, dat werden er meerdere. En ondanks dat ik er veel van geleerd heb, was het vooral energievretend en nam het mijn zelfvertrouwen in mijn functioneren als verpleegkundige volledig weg. Marcel die ineens hard achteruit ging en hierdoor werd ik verplicht om anders naar onze toekomst te kijken, ook daarin zat een grote energie vretende factor. Het is moeilijk om te zien hoe iemand verandert in een ziekteproces en dat geeft heel veel frustraties van beide kanten. De studies die ik vol goede moed begon omtrent het spirituele gebeuren leken ook vast te lopen door mijn eigen passieve gedrag. En hierdoor kom je terecht in een hele vervelende sfeer. Mijn oplossing: zoveel mogelijk eten in een zo kort mogelijke tijd. Top idee toch??! Gelukkig hebben we nog humor en kan ik er nu naar kijken en om mezelf lachen. Alleen ik miste echt een uitlaatklep al die maanden. 

Creatief bezig zijn is mijn uitlaatklep, altijd al geweest. Ik kan mij nog goed herinneren hoe ik thuis uren kon tekenen, dat was mijn uitvlucht van de werkelijkheid die soms wat minder leuk was. Later is daar de liefde voor de naaimachine en de haaknaald bijgekomen en het leukste is nog altijd dingen maken voor een ander. Dus als je dan ineens al je creativiteit ziet wegvallen en cadeautjes moet weggooien, omdat het echt niet goed gelukt is, ja dat doet wel wat met je. Dan ga je nadenken over jezelf en over je creatieve geest. Mijn creatieve geest is echt dat kleine meisje wat alles kan maken wat ze maar wil. Mijn Pippi Power. En begin van het jaar kwam ze terug. Ondanks dat er hier thuis nog van alles gebeurde wat niet leuk was, maar ze was er weer en met een enkele tegenslag viel ze ook direct weer weg. En op dat moment kwam er bij mij een besef. Pippi Power is gewoon Talina... ze is er altijd. Ze is niet te druk, te assertief, te eigengereid, te veel van alles, ze is gewoon Talina en ze mag er zijn. (Dankjewel voor de gesprekken hierover lieve Ellen, Rosa, Jan, Elisabeth, Ingrid en Marianne echt jullie waren afgelopen maanden voor mij heel bijzonder.) Dus al heel snel krabbelde creatieve Talina op en begon gelijk in mei weer cadeautjes te maken, ondanks het verdriet van weer een verloren uitdaging. Ik bleef creatief bezig en ben nu ook weer bezig met mijn mooie spirituele studies. Zeker niet onbelangrijk, ik kijk weer vol goede moed naar mijn eigen toekomst. 

Er is sinds vorige zomer zoveel veranderd en er is zoveel geleerd. Cadeautjes toegezegd en door omstandigheden zijn die nooit gemaakt. Gek genoeg hoorde ik de afgelopen maanden ook niets van die mensen, dus heeft het schijnbaar zo moeten zijn. Want cadeautjes worden in liefde gemaakt maar liefde is geen eenrichtingsverkeer. (Tenzij het een andere vorm van cadeautjes maken betreft, maar ik heb niet heel veel opdrachten aangenomen afgelopen jaar vandaar ook de stop bij de KVK.)

En wat ik geleerd heb neem ik mee, nieuwe vriendschappen zijn er afgelopen jaar ontstaan, er zijn wat vriendschappen/familiebanden in ander licht geplaatst. Dit is niet negatief maar ik heb geleerd er anders naar te kijken. En ik zorg wat meer voor mijzelf, mijn lijf (conditie opbouwen en er mag wat gewicht af), het kleine meisje in mij zelf en ik staan zeker wat meer in mijn spirituele kracht (elke dag leer ik meer).

Talina is namelijk precies goed zoals ze is, ook met Pippi Power!

Ik wens iedereen een fijne vakantie en een mooie zomer.